روشهای اصولی بهبود روابط بین والدین و فرزندان


تربیت فرزند هرگز کار آسانی نیست، اما از طریق ارتباط کلامی والدین با فرزندان می توانید فرزند خود را طوری تربیت کنید که آینده فرزند خود را تضمین کنید.کودکان گاها حتی بیشتر از والدین ، احساسات را درک می کنند؛ پس پیوند عاطفی که شما می توانید با کودک خود برقرار کنید، ارزش بالا و بسیار مهمی برای کودک دارد.

داشتن یک رابطه محبت آمیز و البته سالم بین والدین و کودکان، احساس امنیت را که یکی از نیازهای اساسی در کودک است ، تامین می کند. این ارتباط عاطفی درست، تضمین کنده رابطه ای سرشار از درک و حمایت و امنیت است.

در این مقاله از گروه مداد سبز به روشهای اصولی بهبود روابط بین والدین و فرزندان می پردازیم.پس با ما همراه باشید.

  • از چگونگی روش ارتباط با فرزند خود آگاه باشید

بعضی از بچه‌ها علاقه دارند که در مورد هر موضوعی با دیگران صحبت کنند، در حالی که بعضی دیگر محتاط‌تر هستند و کمتر در مورد هر چیزی درد و دل می‌کنند.  چه فرزند شما اهل حرف زدن باشد و چه ساکت، آنچه مهم است این است که احساس کند برای هر کاری می‌تواند به‌عنوان والدینش نزد شما بیاید و از طرف شما حمایت شود. حتی اگر فرزندتان کم حرف و تودار است، باز هم سعی کنید که زمانی را به او اختصاص دهید و لحظه‌های آرامش‌بخشی خلق کنید. این کار به کودکتان آرامش و اطمینان خواهد داد تا بتواند در مواقع لزوم با شما صحبت کند.

  • از نق زدن های متوالی و نصیحت زیاد اجتناب کنید

اگر احساس می‌کنید در حین مکالمه با کودکتان به یک دیوار بزرگ برخورد کرده‌اید، یادتان باشد که سخنرانی و نق زدن کمکی به شما نمی کند. روش بهتر آن است که در آن لحظه، ادامه ندهید و صحبت کردن را رها کنید. در واقع به این فکر کنید که هدف شما از حرف زدن، درک درست کودکتان از مفهوم صحبت شما بوده است. بنابراین دنبال راهکاری باشید که در دفعات بعدی، کودک به بهترین وجه ممکن صحبت شما را بشنود و منظورتان را درک کند.

  • از مطالعه غافل نشوید

کتاب‌ها می‌توانند منابع اطلاعاتی مفیدی در مورد فرزندپروری و به طور کلی روابط با دیگران باشند. برخی از کتاب‌ها می‌توانند پیشنهادات و نکاتی را برای والدینی که می‌خواهند ارتباطشان را با کودک خود بهبود بخشند، ارائه دهند. اگر رابطه‌ی شما و فرزندتان پیچیده شده است، استفاده از مطالب مفید در کتاب‌ها یکی از روشهای اصولی بهبود روابط بین والدین و فرزندان می باشد. همچنین می توانید با فرزندان خود کتاب بخوانید یا به آن‌ها اجازه دهید که خودشان به تنهایی کتاب بخوانند. مطالعه به شما و بچه‌ها کمک خواهد کرد تا از احساس‌ها و دیدگاه‌های همدیگر درک بهتری داشته باشید.

  • شنونده ی خوبی برای فرزندان خود باشید

شنونده‌ی فعال بودن در هنگام صحبت با فرزندتان یک مهارت مهم است که باید تمرین کنید. در طول مکالمات با فرزندان، تمام توجه خودتان را به آن‌ها معطوف کنید و نشان دهید که به شنیدن آنچه می‌گویند علاقمند هستید. این واکنش خوشایند شامل برقراری تماس چشمی و کنار گذاشتن چیزهای پرت‌کننده‌ی حواس، مانند تلفن همراه، در حین صحبت‌های کودک است.

  • به فرزند خود متفکرانه و با صبر پاسخ دهید

وقتی نوبت به شما می‌رسد که صحبت کنید، به کودکتان متفکرانه پاسخ دهید. همچنین بسیار مهم است که به هر چیزی که فرزندتان در حین مکالمه می‌گوید و می‌تواند برای شما به عنوان والدین او نگران کننده باشد، با دقت گوش دهید. زیرا ممکن است، زمانی که بچه‌ها در مورد احساسات خود صحبت می‌کنند، کاملاً مستقیم به منظور خود اشاره کنند. اما حتی اگر این‌طور هم نباشند، چیزهایی که می‌گویند، می‌تواند به شما نسبت به احساس واقعی فرزندتان بینش دهد.

  • هر روز زمانی را برای صحبت کردن با فرزند خود اختصاص دهید

شما ممکن است در اکثر مواقع برنامه‌ی روزانه‌ی فشرده‌ای داشته باشید، اما فرزندانتان نیز در این زمینه دست کمی از شما ندارد. زیرا با وجود مدرسه، تکالیف روزانه، برنامه‌های فوق برنامه، وقت‌گذرانی با دوستان و… فرزندان شما نیز ممکن است به سختی برای هر چیزی خارج از برنامه خود وقت بگذارند و کمتر زمانی برای در کنار شما بودن پیدا کنند. با این حال، والدین و فرزندان همیشه باید در هر روز زمان مختصری را برای اختصاص به یکدیگر پیدا کنند. بنابراین اگر پدر یا مادر هستید، سعی کنید از تمام لحظات مرده و به ظاهر پیش پا افتاده، برای صحبت با کودک خود استفاده کنید. این زمان‌ها ممکن است هنگام رانندگی به سمت کلاس‌های موسیقی، خوردن یک صبحانه سریع قبل از رفتن به محل کار یا مدرسه، سر میز شام یا حتی درست قبل از خواب باشد. فقط اختصاص چند دقیقه می‌تواند تفاوت بزرگی در بهبود ارتباط والدین و فرزندان ایجاد کند.

  • احساسات خود را بیان کنید

علاوه بر گوش دادن به آنچه فرزندتان می‌گوید، آشکار کردن احساسات خودتان هم لازم است. ابراز احساس از طرف شما، سبب شکل‌گیری ارتباطی صمیمی و صادقانه بین شما و فرزندتان خواهد شد. اجازه دهید که بچه‌ها بدانند که چه چیزی برای شما اهمیت بیشتری دارد و این تنها با بیان صادقانه‌ی احساستان ممکن است. اگر به دلیل مشکلات و تغییرات اساسی اخیر در زندگی شخصی خود، مثل طلاق از همسرتان ناراحت هستید، می‌توانید از این احساس به فرزندتان هم بگویید. همچنین به خاطر داشته باشید که در حین صحبت، صدایتان بلند نباشد و بیش از حد لحن محکمی نداشته باشید، زیرا در چنین شرایطی ممکن است که این مکالمه در نهایت به یک مشاجره تبدیل شود.

  • داستان‌ها و خاطره‌هایی با پیام مثبت برای آن‌ها تعریف کنید

بچه‌ها عاشق شنیدن داستان‌هایی در مورد همه چیز هستند، اما شنیدن ماجراها و خاطراتی درباره‌ی والدینش برای کودکان می‌تواند بسیار خاص و جذاب باشد. بنابراین به‌عنوان والدین، لازم است که داستان‌هایی را برای فرزندتان تعریف کنید، اما فقط سراغ داستان‌هایی را بروید که در نهایت هدف مثبتی داشته باشند. در هنگام تعریف خاطرات، آن‌ها را به گونه‌ای بیان کنید که از آن‌ها برداشت منفی نشود. بنابراین واضح است که قبل از به اشتراک گذاشتن هر داستان و خاطره‌ای با فرزندتان، باید سن و سطح بلوغ او را نیز در نظر بگیرید تا مطمئن شوید که او به درستی هدف ماجرای گفته شده را درک می‌کند و برداشت منفی نخواهد کرد.

  •  با همسر سابقتان در مورد فرزندتان حرف بزنید

در شرایطی که والدین از یکدیگر جدا شده‌اند، نیاز است که آن‌ها زمانی را برای صحبت در مورد فرزندشان اختصاص دهند. بنابراین اگر فرزندتان با شما زندگی می‌کند، باز هم لازم است تا حد امکان تمام مسائل مربوط به فرزندتان را با همسر سابق خود در میان گذارید تا این مشکلات به‌طور مشترک حل شود. دو والد راحت‌تر و بهتر می‌توانند در مورد بچه‌ها تصمیم بگیرند.

کودکی که دو والد دارد و هر دو به طور مساوی درگیر پرورش او هستند، معمولاً اعتماد به نفس بیشتری دارد و در بزرگ‌سالی شادتر خواهد بود. کودکانی که والدینشان بطور موثر با یکدیگر گفت‌وگو می‌کنند، نسبت به کودکانی که با کمبود ارتباط بین والدین بزرگ می‌شوند، سازگاری بهتری دارند. به یاد داشته باشید،یکی از بهترین روشهای اصولی بهبود روابط بین والدین و فرزندان، مشارکت دادن هر دو والد درفرآیند تربیت و پرورش است. البته در مواقعی هم نمی‌توانید یا بنا به دلایلی نمی‌خواهید همسر سابق خود را در امر تربیت فرزندان مشارکت دهید. در چنین شرایطی بسیار مهم است که کودکان بتوانند درک کنند که با وجود جدایی والدین، هنوز هم برای هر دوی آن‌ها دوست داشتنی و عزیز هستند.

 

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *