برای اکثر والدین، ایجاد روابط نزدیک بین فرزندان یکی از نگرانی‌های بزرگ است و هیچ نتیجه‌ای لذت‌بخش‌تر از آن نیست که کودکان با هم کنار بیایند و عاشق هم باشند.اختلاف بین فرزندان و دعوای بین آنها موضوعی است که تقریبا تمام والدین با آن دست و پنجه نرم می‌کنند و بهبود روابط بین فرزندان از اولویت خانواده‌هاست.در این مقاله گروه مداد سبز به ارائه ی بهترین راهکارهای بهبود روابط بین فرزندان می پردازد.در ادامه با ما همراه باشید.
مسلما دعوا بین کودکان یک امر طبیعی است و نمی‌توانیم از آنها توقع همان رفتار ملایم و آرامی که با هم‌سالان خود دارند را نسبت به خواهر و برادرشان داشته باشیم. بعضی از والدین بیش از اندازه نگران دعواهای بین فرزندان خود هستند و در تلاشند که اصلا شاهد این اتفاق نباشند.بنابراین با دخالت و اقدام نامناسب در دعوای فرزندان کار را خراب‌تر میکند. البته این نگاه هم اشتباه است چرا که در این مسئله آنچه مهم است ادامه‌دار و کش‌دار نشدن قهر و دعوا است.
با برخورد درست و اصولی والدین ، این دعواها و مشاجره‌ها ادامه نخواهد یافت و به مرور زمان و با رفتار مناسب و آموزش‌های لازم به کودکان، بهبود پیدا خواهد کرد.
روشهای کاهش رقابت و راهکارهای بهبود روابط بین فرزندان:
- عامل اصلی دعوا و اختلاف بین فرزندان حسادت است.والدین می توانند با داشتن برخورد یکسان با تمام فرزندان و تبعیض قائل نشدن میان آنها از بروز حسادت میان کودکان جلوگیری کنند. مثلاً همیشه از فرزند کوچک‌تر به خاطر کم سن بودنش، حمایت نکنید. بهتر است مساوات و عدالت را رعایت کرده و ببینید چه کسی شروع‌کننده دعوا بوده است.
- پدر و مادر باید نسبت به تفاوت‌هاي فردي فرزندان خود آگاه باشند و اهداف و انتظارات خود را متناسب با توان، ظرفيت، شخصيت، جنسیت و سن هر يك از آنها تعيين كنند و حتی به فرزندان خود بگویند كه هر کدام از آنها ويژگي‌هاي منحصر به فرد و توانایی‌های خاص خود را دارند .
- یکی از راهکار های بهبود روابط بین فرزندان این است که هرگز کودک خود را با کودک دیگر حتی با خواهر یا برادرش نیز مقایسه نکنید و در صورت بروز مشکل به صورت ناخودآگاه فرزند بزرگتر را به دلیل بزرگتر بودنش مقصر ندانید.
- سعی کنید هر روز زمان خاصی را به هر یک از فرزندان خود دهید.به تنهایی مورد توجه بودن به کودک احساس خاص بودن را القا میکند.
- گاهی اوقات کودکان احساس می کنند که از برادر یا خواهر بزرگتر خود ناتوان تر هستند، لذا به اذیت کردن آنها می پردازند. شما باید به فرزندان بزرگ تر کمک کنید تا متوجه شوند رفتارهای آزار دهنده برادر یا خواهر کوچک ترشان برای آسیب رساندن به آنها نبوده است.
- اگر فرزند کوچک تر شما موجب آزارو اذیت فرزند بزرگ تر می شود، محل بازی آنها را از یکدیگر جدا کنید.اجازه دهید تا بعد از مدتی ، دلشان برای بازی با یکدیگر تنگ شود.
- سرزنش کردن فرزند کوچک تر در زمانی که مقصر است و فرزند بزرگ تر را اذیت می کند، سبب می شود که فرزند بزرگ تر احساس کند شما قضاوتی عادلانه داشته اید.
- هنگامی که فرزند کوچک تر موجب اذیت و آزار فرزند بزرگ تر می شود، شما با فرزند بزرگ تر همدردی کنید و به او توضیح دهید که برادر یا خواهرش هنوز کودک است و او باید چیزهای زیادی به فرزند کوچک تر بیاموزد. فرزند کوچک تر را نیز در آغوش گرفته و ببوسید تا از عشق مادری محروم نشود.
- فرزند بزرگ تر را برای تمام روز از فرزند کوچک تر جدا نکنید. اجازه دهید گاهی اوقات با هم بازی کنند و درگیری های جزئی آنها را نادیده بگیرید.
- اگر فرزندان یاد بگیرند در قبال همدیگر مسئولیت‌هایی دارند، نسبت به هم محبت بیشتری احساس خواهند کرد. به فرزند بزرگ تر خود مسئولیت واگذار کنید تا بتواند با بدخلقی های فرزند کوچک تر برخوردی مسئولانه داشته باشد.یا اینکه مثلا او را در حل مسائل درسی یا … کمک کند. یا اینکه برادر یاد بگیرد خریدهای خانه را بهتر است او انجام دهد نه خواهرش.
- اگر فرزندتان در یابد که شما بی طرف هستید و از حقوق وی دفاع می کنید ، او نیز بخشندگی و تحمل خود را افزایش می دهد و خشمگین نمی شود.
- از فرزندان خود انتظار نداشته باشید که همه وسائل خود را در اختیار دیگران قرار دهند.
- شما نباید در تمام دعواهای فرزند تان دخالت کنید، اگر از داوری دست بردارید، فرزندان شما هم چگونگی حل مشکلات خود را خواهند آموخت.
- بعضی از کودکان برای برقراری ارتباط با والدین خود ناگزیر می شوند دعوا کنند. به جای داوری و قضاوت در این نوع دعواها، با فرزندان خود بازی کنید و با آنها ارتباط برقرار سازید.
- علت اختلافات فرزندانتان را شناسایی کنید و آنها را تا حد ممکن کم کنید. ممکن است دعوای بچه‌ها به خاطر جلب توجه باشد. اگر شما در بقیه مواقع، توجه کافی به بچه‌ها نشان دهید، آنها برای جلب توجه نیازی به دعوا نداند.
- دعوا راه‌حل خوبی نیست: به فرزندان خود بیاموزید برای حل اختلافشان گفتگو کنند، نه اینکه سر هم داد بزنند
- خودتان الگوی عملی بچه‌ها باشید: اگر شما در هنگام اختلاف با همسرتان، دعوا نکنید، بچه‌ها هم یاد می‌گیرند دعوا نکنند. وقتی در خانواده‌ای محبت افراد به هم نشان داده می‌شود، بچه‌ها می‌فهمند باید با همدیگر صمیمی و مهربان باشند.
- به فرزندان خود یاد بدهید احساساتشان را در زمان عصبانیت، شادی و غم ابراز کنند. خیلی وقت‌ها بچه‌ها قبل از بیان ناراحتی و عصبانیت خود به دیگران، از کتک زدن و رفتارهای خشن استفاده می‌کنند چرا که یاد نگرفته‌اند چطور به خواهرشان یا برادرشان بگویند که دوست ندارند کسی به وسایلشان دست بزند.
- یک طرفه به قاضی نروید و از کسی جانب‌داری نکنید. از فرزندان خود بخواهید ماجرا را از اول تعریف کنند و هر کدام راه‌حل‌هایی را که برای حل اختلاف دارند بگویند. توانایی آنها برای حل مشکل را دست کم نگیرید. البته شما هم می‌توانید پیشنهاد بدهید، اما صبر کنید تا خود بچه‌ها یکی‌یکی راه‌های غیرممکن و نامناسب را خط بزنند تا بالأخره به بهترین راه برای حل اختلافشان برسند.
- وقتی بچه‌ها به خوبی و بدون مشکل در کنار هم فعالیت می‌کنند، نشان بدهید که از این وضعیت خوشحال هستید. طوری رفتار کنید که بفهمند از اینکه باهم خوب هستند و دعوا نمی‌کنند، خوشتان آمده و این رفتاری است که همیشه باید وجود داشته باشد.
- آرامش خود را حفظ کنید: اگر مجبور به دخالت در دعوای بچه‌ها هستید، مراقب باشید که واکنش‌های غیرعقلانی و هیجانی نشان ندهید، به حرف‌های هر دوی آنها گوش دهید و ببینید علت اختلافشان چیست.
- پدر و مادر با گفتار و رفتارشان می‌توانند حسادت میان خواهر و برادر را بیشتر کنند یا با رفتاری کاملاً درست ریشه‌های حسادت را از بین ببرند. برای این که کودکان خیلی حساس هستند و همه رفتارها و گفتارهای شما را می‌بینند و نیز می‌دانند چه رفتارهایی معقول است و چه رفتارهایی غیرمعقول؛ بنابراین اگر دیدید فرزندتان بد رفتاری میکند و خواهر یا برادرش را اذیت میکند، ببینید چگونه رفتار کرده‌اید که حسادت فرزندتان تحریک شده است.
- به بچه‌ها بفهمانید والدین برای همیشه نمی‌توانند فرزندانشان را حمایت کنند و بنابراین روزی که مرگ، والدین را از فرزندان بگیرد به جز خواهر یا برادر، بستگان درجه یک دیگری نخواهند داشت و به همین دلیل باید همیشه یکدیگر را دوست بدارند و از خطاهای هم بگذرند.
- گفتن و سفارش کردن درباره مسئولیت‌های خواهر و برادرها کافی نیست، بلکه باید به شکلی عملی نیز در تقویت روابط عاطفی آنها تلاش کنیم. یکی از راه‌های مناسب برای برقراری رابطه عاطفی میان خواهر و برادر، سپردن مسئولیت‌هایی به آنها در قبال یکدیگر است. به فرزندان خود از ابتدا یاد بدهید که نسبت به همدیگر حساس بوده و تاریخ‌هایی مثل تولد همدیگر را به یاد داشته باشند. مثلاً در برگزاری تولد هر یک از دیگری کمک بگیرید و او را مسئول کارها کنید.
- نکته مهم دیگر در مدیریت روابط فرزندان، این است که به آنها احترام گذاشتن به حریم خصوصی یکدیگر را یاد بدهید. این حریم خصوصی به ویژه در نوجوانی و دوران بلوغ اهمیت بیشتری پیدا میکند. آنها باید یاد بگیرند گاهی اجازه دخالت و کنجکاوی در برخی مسائل یکدیگر را ندارند.
بدون دیدگاه